Kort nadat ik Covid Nurse had gemaakt, tipte een bevriend kunstenaar mij. “Whow, daar moet je wat mee doen”, was haar reactie toen zij mijn werk op Facebook zag. “Je moet gaan exposeren!” We kennen elkaar tot dan eigenlijk alleen zakelijk. Een leuk contact. Ik wist dat zij schildert. Zij begreep dat ik, naast mijn werk, ‘iets met cement en beelden doe’ en ook wel schilder. Ik had al wel haar crea’s gezien, zij die van mij nog niet.
Exposeren. Ik. Met een werkweek van 40 uur. Hoe dan?
“Gewoon doen”, werd mij ingefluisterd. “Wordt het niets, dan wordt het niets. Zorg dat je zes werken hebt om te exposeren. Dan kan je ook groot uitpakken”.
Ik schrijf mij, met enige voorzichtigheid, in voor de expositie met als thema: CORONA EN DE VERANDERENDE SAMENLEVING. Deze wordt in november 2020 gehouden in de 1,5 meter KunstSalon te Rotterdam.
Een foto van mijn werk stuur ik mee. Een commissie bepaalt of je mee mag doen. Het heeft te maken met diversiteit en kwaliteit.
Het is spannend. Maar ik krijg groen licht. Mijn Covid Nurse kan zichzelf laten zien. Tenminste…
Net als vele andere activiteiten wordt ook deze expositie slachtoffer van ‘de veranderende samenleving’.
Een nieuwe datum volgt, een half jaar verder in de tijd: 14 t/m 21 maart. Zou het…
Maar Nederland schiet een volgende lockdown in.
En nu ligt er een nieuwe datum: 6 t/m 14 november 2021.
Zou het… zou het dan toch gebeuren? Zijn we over een half jaar Covid de baas? En mag Covid Nurse de zorg dan gewoon even loslaten? Gewoon, om bij te komen. Gewoon, om zelf te shinen. Gewoon, omdat zij, en velen met haar, het hebben verdiend.
