Na zoonlief twee doeken te hebben gegeven voor zijn verjaardag wil ik ook mijn dochter verrassen. Dit keer geen Nintendo-character. Maar een uitstapje naar de tekenfilm Despicable Me. Een geweldige film met in de hoofdrol mister Gru, heel veel gele Minions en de drie weesmeisjes Margot, Edith en de kleine Agnes.
Dochterlief houdt net , als haar mam, van teken- en animatiefilms. Disney, Pixar, je kan ons er wakker voor maken. Voor haar verjaardag verras ik haar met de kleine Agnes en haar “so fluffy unicorn”.
De verjaardag van mijn zoon komt kort daarna ook in zicht. Hij heeft aangegeven dat Prinses Peach aan zijn muur ontbreekt. Een prinses? Een roze dame aan de muur? Ik heb daar wat moeite mee en besluit zelf zelf een karakter te kiezen uit de Mario-familie. Even wat stoers voor zijn mannenappartement. Het wordt Bowser.
En toch blijft Prinses Peach hangen. Ik heb hem niet kunnen afwenden. Een jaar later komt deze gewoon weer terug. Zelfs mijn dochter vindt dat ik niet om Peach heen kan. Ik zwicht en ga op pad voor roze acryl. Roze…
Prinses Peach vang ik in een kleine uitvoering. Om de serie aan de wand compleet te maken, dit jaar een extra doek met daarop Toad en Yoshi.
Terwijl ik dit schrijf bedenk ik mij dat hij over een half jaar weer jarig is.
Sorry, Jip, de familie Mario is compleet. Muur vol. Laten we iets anders verzinnen voor je 30e verjaardag.
